Ελάχιστους ξέρω που θα πουν όχι σε έναν καλοκαβουρντισμένο, μυρωδάτο σιμιγδαλένιο χαλβά, πασπαλισμένο με μπόλικη κανέλα.
Πέρα από την περίοδο των νηστειών, το φτιάχνω πολύ συχνά, γιατί αρέσει σε όλους μας πολύ και γίνεται στο άψε – σβήσε. Παλιά, κυρίως στα χωρά του κάμπου της Φλώρινας, χρησιμοποιούσαν αντί για σιμιγδάλι αλεύρι, το οποίο καβούρδιζαν όπως ακριβώς το σιμιγδάλι και το αποτέλεσμα ήταν εξίσου νόστιμο αν και λίγο διαφορετικό στη γεύση.
Η σωστή δοσολογία του χαλβά – λέγανε οι «παλιές» – είναι … 1,2,3,4. Και εννοούσαν με αυτό 1 μέρος λάδι, 2 μέρη σιμιγδάλι χοντρό, ή ψιλό, 3 μέρη ζάχαρη και 4 μέρη νερό. Εγώ όμως έχω την κακή συνήθεια να επεμβαίνω και να πειραματίζομαι. Άλλοτε προσθέτω και άλλοτε αφαιρώ υλικά, κυρίως ζάχαρη από τα γλυκά και λιπαρά από τα φαγητά.
Προσθέτω άλλα υλικά και μυρωδικά, που επιβαρύνουν λιγότερο τον οργανισμό και δεν αφαιρούν τίποτε από τη νοστιμιά. Σήμερα, λοιπόν λέω να βγάλουμε από τη παραδοσιακή συνταγή το 1 και να φτιάξουμε χαλβά χωρίς λάδι. Απλά θα αντικαταστήσουμε τη μια κούπα λάδι, με δυο μόνο κουταλιές ταχίνι. Επίσης θα μειώσουμε τη ζάχαρη από μία σε μισή κούπα και θα αυξήσουμε το νεράκι του σιροπιού κατά μισή κούπα.
Ο χαλβάς αν και αλάδωτος θα είναι το ίδιο αφράτος, νόστιμος, όπως το απαιτούν οι μέρες και συνάμα διαιτητικός. Ζαλιστήκατε; Φοβάστε να το φτιάξετε μήπως και σας αποτύχει; Εμπιστευθείτε με φίλες μου. Ό,τι σας προτείνω είναι δοκιμασμένο και έχει επιτυχία σίγουρη. Σας υπενθυμίζω ότι η μέτρηση γίνεται πάντα με το ίδιο σκεύος. Η προσθήκη ξηρών καρπών είναι προαιρετική. Άλλοι τους προτιμάνε και άλλοι όχι.
Προσωπικά προτιμάω το χαλβά σκέτο, αλλά «περί ορέξεως .. κολοκυθόπιτα» που έλεγε και η γιαγιά Αθηνά. Το χρώμα του χαλβά, εξαρτάται από το πόσο θα καβουρδίσουμε το σιμιγδάλι. Όσο πιο πολύ το καβουρντίζουμε, τόσο πιο σκούρος γίνεται. Πάμε να φτιάξουμε χαλβά σιμιγδαλένιο λοιπόν και χωρίς λάδι! Συνεχίστε την ανάγνωση Χαλβάς σιμιγδαλένιος χωρίς λάδι