Ετικέτα: τυρί

Μόλις μάζεψα τις πρώτες. Όχι πολύ μεγάλες, όμως τρυφερές, με εκθαμβωτικό χλωροπράσινο χρώμα. Δεν ήταν και πολλές. Ο φετινός Ιούνης μας προέκυψε λιγουλάκι αλλοπρόσαλλος και τα ταλαιπώρησε τα καημένα τα φυτά μου, αλλά ήρθε ο Ιούλης και με τις ζέστες του, κάπως τα μπάλωσε τα πράγματα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαίρομαι όταν μπαίνω στο κηπάκο μου. Τα κολοκυθάκια ήδη έχουν αποτρελαθεί και δεν προλαβαίνω να τα μαζεύω. Μοιράζω εδώ κι εκεί και δέχομαι ενθουσιώδεις ευχαριστίες. Οι ντοματούλες ήδη έχουν αρχίσει να παίρνουν το χρώμα ντροπαλής κορασίδας και οι πιπεριές μου, όπως σας είπα, μου έδωσαν ήδη τους πρώτους καρπούς.

Περιττό να σας πω πως δεν έχουν καμιά σχέση με αυτές του εμπορίου ούτε ως προς την εμφάνιση – γιατί οι δικές μου είναι μικρότερες μεν αλλά αστράφτουν όλο υγεία και εμορφάδα- ούτε ως προς την ευωδιά. Όσο για τη νοστιμάδα δεν σας λέω τίποτα. Έβαλα μερικές στο τηγάνι και τις υπόλοιπες τις γέμισα με τυράκι. Μοσχοβόλησε ο τόπος.

Οι γεμιστές με το τυράκι είναι πρώτης τάξεως μεζές και εξαιρετικό συνοδευτικό που ταιριάζει με πολλά πιάτα. Εύκολα και γρήγορα έχετε ένα γευστικότατο δημιούργημα στο τραπέζι σας. Εγγυώμαι πως δεν θα μπορέσει να αντισταθεί κανείς στη γλύκα της ψημένης πιπεριάς και την αλμυρή γέμιση της κρέμας φέτας που ξεχύνεται όταν την κόβεις…

Τι θα χρειαστείτε:

– 10-12 πράσινες γλυκές πιπεριές
– 250 γρ. τυρί φέτα ή 150 γρ. φέτα και 100 γρ. ανθότυρο ή μυζήθρα
– Αλάτι – πιπέρι
– Ελαιόλαδο

Πώς θα το φτιάξετε:

Πλύντε καλά τις πιπεριές και σκουπίστε τις με χαρτί κουζίνας.

Κόψτε με κοφτερό μαχαιράκι, πρώτα τα κοτσάνια τους και μετά κόψτε οριζόντια το επάνω μέρος της πιπεριάς σαν καπάκι. Προσπαθήστε να μην το κόψετε εντελώς γιατί θα χρειαστεί να το ξανακλείσετε μετά. Αν δεν τα καταφέρετε δε χάλασε ο κόσμος κρατήστε το καπάκι στην άκρη.

Αφαιρέστε όσα από τα σποράκια τους μπορείτε χωρίς να καταστρέψετε τα τοιχώματα της πιπεριάς.

Ρίξτε σε ένα μπολ, τη φέτα και τρίψτε με τα χέρια σας ή πατήστε την με ένα πιρούνι. Σε αυτό το σημείο μπορείτε να προσθέσετε το γιαούρτι, τη μυζήθρα ή το ανθότυρο και να τα ανακατέψετε. Εγώ έβαλα σκέτο τυρί γιατί έτσι τις προτιμώ αλλά και στην άλλη εκδοχή είναι εξ ίσου νόστιμες.

Προσθέσετε 3 κουτ. σουπ. λάδι και πιπέρι κατά βούληση και ανακατέψτε καλά να ενοποιηθούν τα υλικά και να προκύψει μια κρέμα πηχτή.

Μπορείτε επίσης να πειραματιστείτε και με άλλα υλικά της αρεσκείας σας, όπως μυρωδικά, ψιλοκομμένο άνηθο και μαϊντανό, πιπέρι κόκκινο ή καυτερό μπούκοβο , ψιλοκομμένο ζαμπόν κτλ. Με ένα μικρό κουταλάκι γλυκού ή ακόμα καλύτερα με τα χεράκια σας, πάρτε μικρές ποσότητες από το μείγμα και γεμίστε με προσοχή τις πιπεριές.

Κλείστε με το καπάκι τους και τοποθετείστε τις σε λαδωμένο ταψάκι.

Λαδώστε τις καλά με ένα πινελάκι. Πασπαλίστε με λίγο αλάτι και ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στο αέρα μέχρι να ροδίσουν, περίπου για 30’ ίσως και λίγο περισσότερο.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και κόκκινες πιπεριές φλωρίνης που είναι γλυκύτερες σε γεύση και δίνουν ένα ωραιότατο γευστικό αποτέλεσμα σε συνδυασμό με τη φέτα.

Και μια μικρή συμβουλή: Αν δεν καταφέρατε να κρατήσετε τα καπάκια επάνω στην πιπεριά κόψτε καρεδάκια ψωμιού και αφού γεμίσετε την πιπεριά με το τυρί,τοποθετήστε το καρεδάκι πάνω από το τυρί και πατήστε το να σφραγίσει το άνοιγμα.

Μετά τοποθετείστε και το καπάκι. Έτσι το τυρί δεν θα ξεχειλίσει και το κομματάκι του ψωμιού θα ξεροψηθεί, θα γίνει τραγανό και Θα προσθέσει έξτρα νοστιμιά αφού θα έχει πάρει τα αρώματα της πιπεριάς ρουφώντας και από το ελαιόλαδο του ταψιού.

Καλή επιτυχία φίλες μου. Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού καλά να περνάτε, να προσέχετε του υπέροχους εαυτούς σας και να μην σπαταλάτε άσκοπα το χρόνο σας. Γεμίστε τον κάνοντας πράγματα έξυπνα και χρήσιμα για εσάς και για τους γύρω σας γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Το να είσαι ικανός να γεμίσεις έξυπνα τον ελεύθερο χρόνο σου σημαίνει ότι είσαι ικανός για πολλά και μεγάλα πράγματα και δεν βλέπω γύρω μου και πολλούς να το καταφέρνουν. ..»

Σας φιλώ αυγή

Save

«Γκίζα» στα βλάχικα ονομάζεται η μυζήθρα. Είναι ένα πανάρχαιο είδος τυριού που προέρχεται από τα υγρά που προκύπτουν από την παρασκευή της φέτας και άλλων σκληρών τυριών. Στο χωριό μου αλλά και σε ορισμένα  χωριά του κάμπου  την  έφτιαχναν (και κάποιοι μερακλήδες τη φτιάχνουν ακόμα)  από ξινόγαλο.

Η συγκεκριμένη γκίζα  είναι λευκότερη, ξυνίζει ελαφρώς, είναι  καλύτερη σε ποιότητα και πιο νόστιμη. Για να φτιάξουν παλιότερα το ξινόγαλο, έβαζαν το γάλα, κυρίως κατσικίσιο ή πρόβειο,  αμέσως μετά το άρμεγμα μέσα σε πήλινα κιούπια και το άφηναν να ωριμάσει, να ξινίσει. Το γάλα φούσκωνε και δημιουργούσε ένα πηχτό λιπαρό στρώμα στην επιφάνεια και τότε ήταν έτοιμο να « χτυπηθεί». Το έβαζαν σε ένα στενόμακρο σκεύος  την « τρομπολίτσα» – έτσι το λένε οι βλάχοι, « ματενίτσα» η «ματένκα»  έχω ακούσει να το αποκαλούν οι ντόπιοι πληθυσμοί – και με ένα μακρύ κοντάρι που στο ένα άκρο του ήταν σφηνωμένο κάτι σαν ρόδα, χτυπούσαν  αλύπητα το ξινισμένο γάλα για αρκετή ώρα και ω του θαύματος εμφανίζονταν στην επιφάνεια το βούτυρο, φρέσκο, φρέσκο και λαχταριστό.

Αφαιρούσαν το βούτυρο και έμενε το ξινόγαλο που το έπιναν σαν δροσιστικό, ή συνόδευαν με αυτό ορισμένα φαγητά, ιδιαίτερα τους θερμούς μήνες. Πολλές φορές πρόσθεταν μπουκιές μπαγιάτικου ψωμιού, έφτιαχναν ένα είδος παπάρας και την κατανάλωναν για πρωινό.  Οι βλαχαρβανήτες μαζί με την πίτα σέρβιραν απαραίτητα ξινόγαλο. Από  το ξινόγαλο, όταν το είχαν σε μεγάλες ποσότητες  έπαιρναν, την γκίζα ή  ούρδα.

Το  έβραζαν σε μεγάλα  καζάνια επάνω στην σόμπα ή στο τζάκι και όταν άρχιζαν να εμφανίζονται πήγματα στην επιφάνεια  το στράγγιζαν σε τουλουπάνια που τα λέγανε τσαντίλες και παίρνανε το κατάλευκο πεντανόστιμο προϊόν που το ανακάτευαν με χόρτα ή αυγά και έφτιαχναν τις πίτες τους. Η γιαγιά μου,  συντηρούσε το βούτυρο και τη μυζήθρα σε πήλινα κιούπια. Είχαμε μυζήθρα και  βούτυρο για τα ζυμαρικά και τις πίτες μας όλο το χειμώνα. Όταν δε, θέλαμε να φάμε κάτι πρόχειρο μας έφτιαχνε αυγά με μυζήθρα και φρέσκο βούτυρο στο τηγάνι. Δοκιμάστε το με τη μυζήθρα που θα φτιάξουμε μαζί και θα γλείφετε τα δάχτυλά σας. Εγώ θα σας δείξω  δυο τρόπους για να φτιάξετε τη δική σας μυζήθρα επιλέξτε όποιον εσείς θέλετε το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει. Συνεχίστε την ανάγνωση Παραδοσιακή Γκίζα (Μυζήθρα)

Του Φασουλή του Αυγουλάκη,
Του άρεσε να κάθεται πάντα σ’ ένα τοιχάκι.
Μα –ντουπ!- μια μέρα πάρ’ τον κάτω!
Πάει το αυγουλάκι το μελάτο!
Έτρεξαν καβαλάρηδες, γιατροί και νοσοκόμοι.
Τον Φασουλή τον Αυγουλή δεν τον γιατρέψανε ακόμη!

Να, αυτό το παιδικό ποιηματάκι της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, που το τραγούδαγα στα παιδάκια μου όταν ήταν μικρά και τα τάιζα το καθημερινό τους αυγουλάκι, μου ήρθε στο μυαλό καθώς καταβροχθίζαμε λαίμαργα τα αυγοτοστάκια, που έφτιαξα χθες, έντεκα η ώρα την νύχτα παρακαλώ. Μας έκοψε η πείνα βραδιάτικα, όπως συμβαίνει συνήθως, και προκειμένου να παραγγείλουμε «βρώμικο» από έξω και να βαρυστομαχιάσουμε, προσφέρθηκα να τους φτιάξω βραδινό έκπληξη. Και επειδή τα αυγουλάκια δεν λείπουν ποτέ από το ψυγείο κανενός, έφτιαξα αυτά τα υπέροχα αυγοτοστάκια που τα καταβροχθίσαμε μεν, δεν βαρυστομαχιάσαμε δε, κατευνάσαμε και την αναθεματισμένη την πείνα μας και φάγαμε υγιεινά και θρεπτικά, μικροί και μεγάλοι.

Γιατί το ξέρετε, το αυγό, προϊόν αγνό και ακατέργαστο, θρέφει τον άνθρωπο από τα πρώτα βήματα μέχρι τα γηρατειά, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα. Βέβαια έχει «παρεξηγηθεί» γιατί θεωρείται αιτία αύξησης της χοληστερόλης στο αίμα, οπότε πολλοί-κακώς-το αποφεύγουν . Έρευνες όμως κλινικών διαιτολόγων-διατροφολόγων καταρρίπτουν το μύθο περί χοληστερόλης και μας εξηγούν ότι επιβάλλεται να εντάξουμε το αυγό στη διατροφή μας γιατί αποτελεί τη μόνη πλήρη φυσική τροφή που δίνει στον ανθρώπινο οργανισμό όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνες, λίπος, υδατάνθρακες, βιταμίνες και μέταλλα) που χρειάζεται για σωστή λειτουργία. Το ασπράδι και ο κρόκος του περιέχουν πρωτεΐνες και όλα τα απαραίτητα αμινοξέα (και τα 9) που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός. Άλλωστε το αυγό, εκτός από χοληστερόλη, περιέχει και αρκετή ποσότητα λεκιθίνης, ένα λιπίδιο που θεωρείται χοληστερινο-προστατευτικό και λειτουργεί σαν αντίβαρο. Σας ανέφερα όλα τα παραπάνω για να σας πείσω ότι αξίζει τον κόπο (τι κόπος δηλαδή;) να δοκιμάσετε να τα φτιάξετε αυτά τα τραγανά, πεντανόστιμα αυγοτοστάκια γιατί είναι ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος να ετοιμάσετε ένα ελαφρύ, θρεπτικό και νόστιμο πρωινό ή βαδυνό.  Ακόμα μπορείτε να το δώσετε στα παιδιάκια σας και σαν κολατσιό για το σχολείο. Επί πλέον είναι και ένας τρόπος να τα πείσετε, όταν διαμαρτύρονται και κλείνουν πεισματικά το στοματάκι τους όταν βλέπουν αυγουλάκι, να το φάνε ευχάριστα και χωρίς γκρίνια. Συνεχίστε την ανάγνωση Αυγό-τοστάκια